Kocaeli’de 15 yıldır ayakkabı boyacılığı yapan, bir gözü görmeyen Sadi Gögercin, kazandığı parayla hem engelli eşine, hem de çocuklarına bakıyor. Yaz kış demeden gecekondu evinin zorlu merdivenlerden her sabah ayakkabı sandığıyla birlikte inen Gögercin, çarşı içini karış karış gezerek tezgahını açıyor.

İzmit ilçesi Yenidoğan Mahallesi’nde yaşayan Sadi Gögercin (75), 15 yıl önce ailesiyle birlikte memleketi Bitlis’ten Kocaeli’ne taşındı. Yenidoğan Mahallesi’nde ailesiyle birlikte gecekondu bir eve yerleşen Gögercin, daha sonra ayakkabı boyacılığı mesleğine başladı. Doğuştan bir gözünde görme engeli bulunan Gögercin, yaz kış, soğuk sıcak demeden her sabah evinin zorlu merdivenlerden aşağıya inerek, İzmit çarşı içinde ayakkabı boyamak için tezgahını açıyor. Küçük ayakkabı sandığı ile çarşının her yanını dolaşan Gögercin, gün bitiminde kazandığı parasını evine getirerek, eşine teslim ediyor. Sadi Gögercin, eşinin de yürüme engeli bulunduğunu söyleyerek, çalışmak zorunda olduğunu kaydetti.

“İhtiyarladım”

15 yıldır ayakkabı boyacılığı yaptığını söyleyen Gögercin, “Geçimimi boyacılık yaparak sağlıyorum, 5 kişilik aileme bakıyorum. Eşim de engelli. Çocuklarıma da bu işten kazandığım parayla bakıyorum. Sağ gözüm de görmüyor. Kimlikte 56 yaşında görünüyorum fakat gerçekte 75 yaşındayım. İhtiyarladım, ihtiyarladıktan sonra da yapacak bir şeyim yok. Bu işi yapmaktan başka çarem de yok, o yüzden bu işi yapıyorum. Geçimimi bununla sağlıyorum. Şuanda herhangi bir yerden yardım almıyorum. Günlük ayakkabı boyayarak bazen 20 TL, bazen de 30 TL kazanıyorum” dedi.

“Merdivenler bizi zorluyor”

Evine çıkan merdivenlerin tehlikeli olduğunu söyleyen Gögercin, “Evimin merdivenleri bozuldu. İçeri girip, çıkarken çok zorlanıyoruz. Eşim de engelli olduğundan dolayı çok zorlanıyoruz. Başka çaremiz de yok” ifadelerini kullandı.

Gögercin, bazı vatandaşların kendisiyle ilgilendiğini, bazılarının ise ilgilenmediğine dikkat çekerek, “Ben buyum, başka bir şey değil” sözlerine ekledi.